Rijden in mijn droomauto; Porsche 912

De Porsche 912 werd in 1965 gelanceerd, en was minder duur ten opzichte van de 911. Het heeft de looks en technologie van de 911, maar een minder krachtige motor. In tegenstelling tot de 911 werd deze aangedreven door de 1,6-liter viercilinder motor van de 356 SC.

Het vermogen werd verlaagd van 95 tot 90 pk bij 5800 toeren om de motor meer koppel onderin en stabiliteit te geven. Het overbrengen van het vermogen werd geregeld door een handgeschakelde transmissie met 4 of 5 versnellingen.

Ik kreeg de mogelijkheid om in de Porsche 912 uit de privé collectie van 9Classics te rijden. Aangezien dit mijn droomauto is grijp ik deze kans met beide handen aan maar hopelijk spat de droom nu niet uiteen.

Toen ik deze auto voor het eerst zag was ik op slag verliefd, maar wat vind ik er nou zo mooi aan? Om te beginnen het uiterlijk, de chromen accenten en de schattige Fuchs velgen. Maar niet alles draait om het uiterlijk, ook het pruttelende geluid van de viercilinder boxermotor laat mijn hart sneller kloppen.

Het was dan ook een ware belevenis vanaf het moment bij instappen; het geluid van de deurklink, de geur van de lederen stoelen en het geluid van het portier dat sluit. Ik waande mij dan ook terug in de tijd naar de jaren zestig. Met mijn ene hand hield ik het grote stuur vast, en mijn andere hand legde ik op de pook. Een beetje zenuwachtig was ik wel, het is niet iedere dag dat je een stukje mag rijden in zo’n auto als deze.

Ik moet toegeven dat het schakelen even wennen was. Maar dat heeft dan ook wel zijn charme, net als de verende stoelen. Het is een auto waarbij je wat meer moet werken, geen stuurbekrachtiging, een pook die aanvoelt alsof je in het niets aan het schakelen bent. Het vergt nogal gewenning om de juiste versnellingen te vinden. Ook omdat dit een pook is waarbij de eerste versnelling links onder zit. De zogenaamde dogleg transmissie. Wat koppelen betreft, deze was verrassend soepel.

Nadat ik de auto een beetje had leren kennen, heb ik een lekker stukje rond de Rottemeren gereden.

Het viel mij op dat deze Porsche ondanks zijn leeftijd verrassend strak stuurde en prettig reageert op het gas. Heerlijk tuffend zag ik menig mens een blik werpen naar deze classic beauty. Het is dan ook een verschijning die je niet dagelijks ziet of hoort.

Nu is de grote vraag natuurlijk of de Porsche 912 nog steeds mijn droomauto is.

Ik moet zeggen dat ik de 911/912 van deze periode nog steeds de mooiste Porsches vind. Ik houd gewoon van die authentieke, vintage details en de hele belevenis.

Het is wel zo dat het een auto is waarmee ik alleen op stap zou gaan als het mooi weer is. En dat het geen auto is waarmee ik naar Italië zou rijden, al lijkt het mij wel heel erg leuk om met deze auto daar een beetje te toeren in het najaar. Daarnaast moet je ook niet verwachten dat het een snelheidsmonster is, voor wat meer pit zou je een 911 moeten hebben met een zescilinder boxermotor.

Mijn wens blijft nog steeds om ooit eigenaar te mogen worden van dit model. Het liefste zou ik hem dan in mijn woonkamer neerzetten en er met een glas wijn uren bij wegdromen. Als de eerste zonnestralen zich dan weer aandienen, mag ze met mij mee naar buiten om heerlijk te tuffen door de polders.

Met dank aan 9classics.nl voor het beschikbaar stellen van deze schitterende auto.
Foto’s: John Wijsman