Interview Supercup-kampioen Larry ten Voorde

“Ik heb die wedstrijd wel zes keer teruggekeken”

Larry ten Voorde schreef gisteren autosporthistorie door als derde Nederlander in de geschiedenis de titel in de Porsche Mobil 1 Supercup binnen te halen. Een prachtig succes in zijn derde volledige seizoen in de serie, en daarbij ook nog eens behaald met een Nederlands team, GP Elite, dat dit jaar voor het eerst een volledig programma in de prestigieuze merkencup met de 485 pk sterke Porsche 911 GT3 Cup draaide. En dan werd hij ook nog eens bevestigd als rijder met een 911 RSR van het Project 1-team voor de 24 Uur van Le Mans. Reden genoeg dus voor een uitgebreid gesprek met de kersverse kampioen.

Larry, van harte proficiat met dit geweldige succes! Hoe heb je de afgelopen 36 uur beleefd?

Het was een emotionele rollercoaster, al waren de meeste momenten wel hoog, zeg maar. Vooral de laatste drie ronden van de race, dan gaan er allerlei dingen door je hoofd: ‘Gaat het nou echt lukken?’ ‘We hebben het echt geflikt’ Maar ja, ik moest nog wel even de focus houden, want je moet je natuurlijk niet verremmen. Ik lag twee seconden voor, maar het zat allemaal heel dicht bij elkaar. Ik kon me geen fouten permitteren. En dan over de finish komen… Ik wilde schreeuwen, maar dat was even niet mogelijk: ik was aan het flashen met de koplampen. Maar een paar meter later ging het helemaal los van de emoties. Ook vanaf de andere kant: mijn ingenieur, Torsten (van Haasteren, teammanager, red.), Marc Schipper (teameigenaar), die erbij was… Gaaf was dat! Dat raakt je echt! Het tweede punt was of Max (van Splunteren) het gehaald had. Die had het ook gehaald, de rookie-titel, en we waren tweede in het teamkampioenschap.

• 

Een ding is wel een voordeel, vind ik: als je een heel seizoen afgewerkt hebt, heb je weinig alcohol gedronken, of eigenlijk helemaal niet, dus na twee biertjes had ik wel genoeg! Ook daar heb ik van genoten. Gisteravond zijn we teruggevlogen, ik was om tien uur thuis. Daarna een korte nacht gehad: ik kon niet slapen, ik heb de wedstrijd denk ik wel zes keer teruggekeken, vooral ook het einde met het Nederlands volkslied, Max die daar staat met de rookie-punten. Echt genoten! Maar vanmorgen om negen uur zat ik bij Project One in Lohne in de RSR om een stoeltje te schuimen. De focus is nu richting Le Mans, ik zit nu in de auto op weg naar Frankrijk voor de verplichte simulatortest voor rijders die voor het eerst de 24 Uur van Le Mans rijden. Maar wel met een glimlach van hier tot Tokio!”

• 

Hoeveel reacties heb je gehad?

“Echt bizar! Ik ben nu nog bezig om alle berichten te verwerken. Ik had over de 300 WhatsApps, op Instagram, ook vanuit de pers allerlei reacties, Ziggo, noem maar op. Nederlands succes, dat vindt iedereen natuurlijk geweldig. Ik wil dan ook graag mijn dank uitspreken naar alle fans, iedereen die dit mogelijk gemaakt heeft en me ook gesupport heeft.”

Wat ga je doen met die nieuwe 911, die je als Supercup-winnaar krijgt?

“Ik rijd nu in een Ford Fiesta, dus die zal ik met open armen in ontvangst nemen! Dan is het wel gaaf als er in één keer een Porsche voor je staat!”

• 

Had je voor de race met Latorre gesproken? Die liet je aardig met rust.

“Weinig. Ik heb hem natuurlijk succes gewenst. Hij ging er ook voor, hij heeft het me in het begin wel even moeilijk gemaakt en me ook een douw gegeven, dus je kon wel zien dat hij echt wilde, maar daarna heb ik geen last meer van hem gehad. Kijk, ik had één taak: winnen. Dan is er geen discussie mogelijk, dan ben ik kampioen. Ik wilde het niet aan het lot overlaten, dus daarom zei ik: ‘Ik ga hem pakken”

Het leek wel een beetje of Pereira in zijn lot berustte. Had je van hem niet een wat meer aanvallende rijstijl verwacht?

“Ik heb hem van tevoren gesproken, ik heb ook veel respect voor hem en ik heb ook gezegd: ‘Je kunt ook trots op jezelf zijn, net zo als ik het kan zijn, kan jij het ook zijn’, maar ja, er kan maar één kampioen zijn. Hij had het ongetwijfeld anders gewild, maar hij zei na de race ook dat hij niet sneller kon. Hij zag hoe goed onze auto was en had moeite om erbij te blijven toen ik wegreed. Hij heeft ook een megaseizoen gehad, heel hard geknokt, heel lang het kampioenschap geleid, maar het is natuurlijk gaaf wat voor inhaalslag wij gemaakt hebben.”

• 

Als je terugkijkt op het seizoen, waarop ben je het meest trots?

“Natuurlijk is het resultaat geweldig, maar ik ben het meest trots op hoe wij het gedaan hebben als team. Een nieuw team, we hebben het zo scherp kunnen neerzetten. Ik heb met mijn visie, mijn ervaring van de afgelopen jaren ook het team kunnen pushen, maar zij hebben mij met hun ervaring op bepaalde vlakken ook geholpen. Ik had veel meer rust dit jaar, reed veel meer met mijn koppie. Ik heb niet een keer bij de wedstrijdleiding hoeven komen, terwijl ik daar vorig jaar misschien wel tien keer naartoe moest! Ik was steady, gefocust, reed met mijn hoofd. Ik ben er vooral trots op hoe wij elkaar op elk deel hebben aangevuld. Van de monteur via de truckie en de bandenman tot aan de ingenieur: iedereen heeft op zijn onderdeel een gouden medaille neergezet. Daardoor zijn wij kampioen geworden!”

• 

Op welk moment in het seizoen besefte je dat het wel eens wat kon worden met de titel?

“Eigenlijk na Barcelona. In Spa had ik wel het gevoel, dat het hem kon gaan worden. Terwijl Spa eigenlijk een moeilijk weekeinde was. Aan het begin van het seizoen stonden we 30 punten achter, maar toen kwam ik steeds dichterbij en op een bepaald moment besefte ik: ‘Ik vecht voor het kampioenschap’. In Spa was de indruk naar buiten toe dat ik tien punten verloren had, maar ik zag hoe wij 30 punten hadden ingehaald, dus ik wist dat we op de goede weg waren. Ja, we hadden in Spa een weekeinde waarop alles weer even scherp gezet moest worden, maar het was eigenlijk goed dat we in Spa een tikje hadden, want met dat duwtje waren we megascherp voor Monza. En in Monza was het echt: ‘Kom, die titel, die pakken we! We gaan de kers op de taart zetten!’ Natuurlijk zette ik de kers op de taart, maar Max deed ook een megajob. Die had een probleempje in de kwalificatie, waardoor hij ver terugviel en geen tijd kon zetten met zijn tweede set. En dat alles dan zo samengevallen is, dat is gewoon gaaf!”

• 

Je bent niet alleen Supercup-kampioen, maar ook kampioen in de Virtual Supercup. Wel bijzonder, toch?

“Oh ja, die Virtual Supercup! Daar is het eigenlijk mee begonnen. Die Virtual Edition heeft bij mij de basis gelegd voor het echte Supercup-seizoen: met het hoofdje rijden, op het juiste moment punten pakken, bij moeilijke situaties rustig blijven. Uiteindelijk hebben we dat kunnen doorzetten. Wel gaaf inderdaad: Virtual en echte Supercup-kampioen!”

Een paar jaar geleden was jij meerdere keren kandidaat voor de positie van Porsche Junior-rijder, maar toen haalde je het telkens niet. Heb je het ze in Stuttgart en Weissach nu laten zien?

“Ik heb daar inderdaad twee of drie keer in de selectie gezeten, en telkens ben ik het niet geworden. Ik was volgens hen niet goed genoeg. Maar ik ben dankbaar dat zij me deze weg in geduwd hebben. Dit maakt nou een coureur. Ik ben dankbaar dat ze toen gezegd hebben: ‘Er ontbreekt nog iets’. Natuurlijk, dat was op dat moment moeilijk te accepteren, maar terugkijkend was het juist heel goed. Het heeft bij mij het vuur niet gedoofd, maar het vuur alleen maar meer aangewakkerd. En ik zie dat niet alleen, heel veel mensen zien de weg die ik gegaan ben. Het was voor mij gewoon een heel positieve vibe, dat het nu allemaal bij elkaar gekomen is. Mij heeft de weg, hoe die zo gegaan is, alleen maar geholpen, dus ik ben ze dankbaar!”

• 

Hoe reageerden de mensen van Porsche op je titel?

“Van de organisatie heb ik natuurlijk de complimenten gekregen. Van Christian Menzel (oud-coureur, tegenwoordig begeleider en drivers’ steward, red.) heb ik een mooi commentaar gekregen, dat ik goed met het hoofd gereden heb en precies gedaan heb wat ik moest doen. Vorig jaar heb ik met Christian een heel zwaar gesprek gehad in de Carrera Cup, daar was ik nogal een heethoofd en dat zei hij ook tegen me, maar hoe het dit jaar bij elkaar kwam, zoals hij ook zei, punten gepakt wanneer het moest, aangevallen wanneer het moest, daar gaf hij me complimenten voor en dat vond ik ook wel gaaf, hoe hij dat zo toegaf. Dat was voor mij een mooi leerproces.”

Andere Nederlandse kampioenen behaalden minstens twee Supercup-titels. Wat is nu jouw volgende doel?

“Ha! We gaan het zien. Ik kijk gewoon wat er op me af komt. Het is natuurlijk niet niks wat er gebeurd is, dus ik ben benieuwd wat de komende maanden brengen qua ontwikkeling. Mocht ik de kans hebben, dan durf ik er rustig weer in te gaan en voor een volgende titel te strijden. Mijn taak is nu eerst om de Carrera Cup Deutschland te rijden, de dubbel te pakken met beide titels, en natuurlijk Le Mans.”

• 

Je rijdt dus ook de Duitse cup?

“Ja, ik rijd Carrera Cup Deutschland met Huber Racing, net als vorig jaar. Dat is nog niet officieel aangekondigd, maar het staat toch al overal, dus schrijf het maar op. En dus de 24 Uur van Le Mans. De Carrera Cup rijdt ook in Le Mans, tijdens hetzelfde weekeinde, dus daar rijd ik een dubbel programma.”

• 

En dan nu ook nog je deelname aan de 24 Uur van Le Mans. Lust jij eigenlijk Mentos?

“Ja, dat vind ik best lekker eigenlijk! Teveel natuurlijk niet, want het is behoorlijk energierijk, zeg maar, maar ik vind het gaaf om in Mentos-kleuren en in deze constellatie met Perfetti en Cairoli te rijden. Ik heb nu al wat ervaring in de lange-afstandsraces van het WEC met Jeroen (Bleekemolen, red.) en Ben (Keating, red.), daar ben ik heel dankbaar voor. Eigenlijk was het voor mij daarna klaar, maar toen kwam de kans om Le Mans te doen omdat er een plek vrij was op de auto van Perfetti en Cairoli. Dat zij mij die kans geboden hebben, samen met het team, daar ben ik ook weer heel dankbaar voor, dat ze dat volledig mogelijk maken. We hebben een heel goede line-up en onze verwachting is dat we gaan winnen. Daar gaan we in ieder geval alles voor doen, maar belangrijk is gewoon dat ik de taak in de auto goed doe: op de limiet rijden, goede stops, uit de problemen blijven, en als we dat doen, komen we al een heel eind!”

•