Gijs van Lennep viert 80e verjaardag

Hij overleefde een gigantische crash op Francorchamps, won in 1970 de allereerste Porsche Cup, won in 1971 als eerste Nederlander de 24 Uur van Le Mans, deed dat vijf jaar later nog eens, scoorde tussendoor WK-punten in de Formule 1, was succesvol op beruchte stratencircuits als Mugello en de Piccolo Madonie op Sicilië, reed meer races met de Porsche 917 dan wie ook, gaf zijn ervaring later door in merkencups van Volkswagen en Citroën en rijdt naar eigen zeggen nog steeds “als een kogel”. Vandaag wordt hij 80 jaar. We hebben het natuurlijk over Gijs van Lennep, de Nederlandse coureur van de 20^e eeuw, die ook de moderne autosport nog steeds op de voet volgt.

“Ik zou best een glaasje wijn lusten, maar ik moet vanavond nog biljarten, dus dat doe ik maar niet.” Gijs van Lennep hoeft natuurlijk niemand meer iets te bewijzen, maar heeft nog wel de competitieve instelling als vanouds, zo stelden we vorige week vast toen we met een klein gezelschap samen met Van Lennep aan de lunch zaten. Het gesprek ging uiteraard voor een groot deel over autosport, historisch en actueel, want ook van dat laatste is Van Lennep uitstekend op de hoogte. “Ik heb ook zo’n Formule 1-app op mijn telefoon, maar iemand moet me alleen nog even uitleggen hoe ik dat op mijn televisie krijg, want dat weet ik nog niet helemaal. En natuurlijk heb ik ook Viaplay, en Ziggo voor alle andere takken van autosport. Ik volg het allemaal nog.” Heerlijk, zoveel passie.

Van Lennep groeide in Aerdenhout op gehoorafstand van het Zandvoortse circuit op, dus het was niet erg verwonderlijk dat hij al snel belangstelling voor de autosport aan de dag legde. Samen met zijn oudere broer David was hij in 1948 al als toeschouwer bij de eerste race op het toen nieuwe circuit. Een aantal jaren later werd hij opgepikt door Rob Slotemaker en Henk van Zalinge voor klusjes op de Rensportschool, waar hij al snel goed met auto’s overweg bleek te kunnen. Er kwam een Kever, waarmee hij veel oefende, ook in de winter. Later reed Van Lennep ook zijn eerste races op Zandvoort, al in 1962 behaalde hij zijn eerste overwinningen. Hij volgde in Engeland een taalopleiding en leerde daar ook zijn latere vrouw Jenny kennen. Ook op racegebied boekte hij progressie: er kwam er een Porsche-motor in de Kever, in 1963 kwam er een Hirondelle, in 1965 een Formule Vee.

Eind 1965 kreeg hij mede op voorspraak van Ben Pon een kans bij het Racing Team Holland, waar hij met de Porsche 904 direct goed voor de dag kwam. Het jaar erna kwam er een 906,waarmee hij eveneens goed scoorde: overwinnigen in de Grand Prix de Paris en in de Donau Pokal op Aspern, waar hij met zijn 906 de lokale held Jochen Rindt in een identieke auto versloeg. De Duitse commentator Rainer Braun deed destijds verslag en steekt nu nog hoog op van die prestatie. In 1967 combineerde Van Lennep Formule 3 met de DAF-Brabham met sport3agenraces met de Porsche van Racing Team Holland. In de training voor de 1000 Kilometer van Spa crashte hij zwaar, waarna hij twee maanden uit de running was, maar na zijn rentree volgden al snel weer podiumplaatsen. De Porsche werd het jaar erna een 910, in 1968 reed Van Lennep tal van races met een 911 van het DNRT, afgewisseld met wedstrijden voor Abarth.

 In 1970 vond Van Lennep onderdak bij het AAW-team van de Fin Antti Aarnio Wihuri, eerst met een 908/02 en vervolgens met een 917. In de training op de Nürburgring verongelukte echter zijn Finse teamgenoot Hans Laine, wat een diepe indruk maakte. Enkele weken later reed Van Lennep voor het eerst in Le Mans, samen met David Piper in een 917 van AAW, maar haalde de eindstreep niet na een crash van Piper, waardoor tijdens een rijbeurt van Van Lennep het loopvlak van de rechter voorband eraf liep. Later dat jaar waren er wel weer diverse goede resultaten en Van Lennep reed zoveel races, dat hij de allereerste Porsche Cup voor privérijders in de wacht sleepte. In de eerste helft van 1971 reed Van Lennep voornamelijk voor Martini Racing onder leiding van Hans-Dieter Dechent, waar hij de 917’s met Elford, Marko, Larrousse en Kauhsen deelde. Tussentijds was er een optreden met het Alfa Romeo-fabrieksteam Autodelta in de Targa Florio, samen met Andrea de Adamich, waarbij ze als tweede eindigden achter Hezemans en Vaccarella. In de Martini-917 met Helmut Marko behaalde Van Lennep in juni een van zijn grootste successen in de vorm van de zege tijdens de 24 Uur van Le Mans met een nieuw afstandsrecord, dat tot 2010 stand zou houden. Later dat jaar volgden optredens met de Gulf-917 van JW Automotive en de Lola’s van de Duitse baron Von Wendt.

Een week na zijn succes in Le Mans reed van Lennep op Zandvoort zijn eerste Formule 1-Grand Prix, met de Surtees TS7 van het team van John Surtees. Zijn deelname was te danken aan de Stichting Autoraces Nederland, die dankzij ondersteuning van meerdere partijen een auto bij Surtees gehuurd had. Ondanks een griep in de dagen voor de race sloot Van Lennep zijn F1-debuut in de regen heel verdienstelijk als achtste af. Daarna volgden de nodige sportwagenraces met de Gulf-917’s van JW Automotive, op één na allemaal met een podiumplaats als resultaat. Na 1971 was de 917 in het WK verboden, V Van Lennep sloot het tijdperk mooi af met de overwinning in de 10io met de 00km van Parijs op Montlhéry, samen met Derek Bell in de Gulf-917.

In 1972 reed hij Formule 5000 en een aantal sportwagenraces met de Gulf-Mirage, plus de Targa Florio, opnieuw voor Alfa Romeo. Na een jaar pauze volgde in 1973 de terugkeer in de kleuren van Martini Racing, ditmaal met de 911 RSR. Winst in de Targa Florio, vierde algemeen in Le Mans en in de zomer, voor eigen publiek op Zandvoort,  het eerste WK-punt in de Formule 1 dankzij de zesde plaats met de ISO-Marlboro van Frank Williams. In 1974 volgde de RSR Turbo, waarmee Van Lennep in Le Mans tweede werd. In 1975 reed hij enkele races met de 908 van de Duitser Dannesberger en twee wedstrijden met de 911 RSR van het Gelo-team van Georg Loos. De zesde plaats in de Duitse Grand Prix op de Nürburgring met de HB-Ensign betekende opnieuw een WK-punt in de Formule 1. In 1976, zijn laatste racejaar, waren er voor Van Lennep nog maar twee wedstrijden, de 1000km op de Nürburgring en de 24 Uur van Le Mans, wederom met Martini Racing. Ditmaal vormde Van Lennep een duo met Jacky Ickx in de fabrieks-936 en behaalde zijn tweede overwinning in de klassieker aan de Sarthe.

De tweede Le Mans-zege was voor Van Lennep een mooi moment om zijn carrière als coureur te beëindigen. Maar hij bleef wel betrokken bij de autosport: werd cupcoördinator van de Volkswagen Golf GTI-cup en was daarna ruim tien jaar lang betrokken bij de merkencups van Citroën met achtereenvolgens de AX GT, de AX GTi en de Saxo. Ook verzorgde hij cursussen en rijvaardigheidstrainingen, wat hij tot op de dag van vandaag nog af en toe doet, en kwam en komt hij met grote regelmaat en veel plezier in actie tijdens klassieke evenementen, van de Winter Trial en de Tulpenrally tot de Mille Milglia en de Historic Grand Prix Zandvoort. De banden met het Pon-concern, met Porsche en met State of Art blijven nauw. Zo werd hij door een delegatie van Pon Porsche Import vanmorgen dan ook verrast met bloemen, taart en een aantal geschenken.