Klaas Groen (70) uit Dedemsvaart kan maken wat zijn ogen zien. Een boot bijvoorbeeld, of een huis. Of een BMW Jagdwagen. Logisch dus dat hij twintig jaar geleden weinig wakker heeft gelegen toen hij een Porsche 912 uit 1965 restaureerde. En inderdaad, het eindresultaat mag gezien worden. Klaas is geen echte Porsche-fan. “Althans, qua rijden”, nuanceert hij. “Want om te zien vind ik ze prachtig. Maar voor mijn gevoel hobbelen ze teveel. Het onderstel moet voor mij eigenlijk lekker zacht zijn, zoals bij Franse auto’s. En de motor van zo’n Porsche begint het ook pas bij 3.000 toeren een beetje fijn te vinden. Dat vind ik al teveel op sportief rijden beginnen te lijken. Ik heb ook een Morris Minor, die deint wat en daarmee kun je lekker 40, 50 kilometer per uur rijden in de hoogste versnelling. Niet dat ik iets tegen sportieve auto’s heb, want de techniek vind ik prachtig. Tijdens een raceweekend voor oldtimers ben ik dan alleen op de parkeerplaats te vinden in plaats van langs het circuit. Want ik vind de techniek van al dat klassieke racespul fantastisch.”
Rooie geval
Gezien de uitspraken van Klaas is het logisch dat hij in de tien jaar waarin hij de 912 in zijn bezit heeft, weinig kilometers heeft afgelegd. “Klopt. Ik ben er een keer mee teruggereden uit Essen, maar na een paar kilometer heeft mijn dochter het stuur overgenomen. Hoeveel ik in die tien jaar in totaal gereden heb? Pff, even denken… Vijfhonderd? Nee, daar kom ik niet aan. Een paar honderd hooguit. Van APK naar APK zeg maar. Het gaat mij vooral om het restaureren. Iets fabriceren, dan een peuk aansteken en van alle kanten bekijken wat ik gemaakt heb. Ik vind stilstaande auto’s nou eenmaal mooier dan rijdende, want dan kan ik ze beter bekijken. Mijn vrouw vindt de Porsche trouwens ook naar niets. Zij noemt de 912 steevast ‘dat rooie geval’, omdat ‘ie zo hard geveerd is en kabaal maakt.”
Geruild voor een boot
Klaas is handig. Zo had hij ooit een klusje gedaan voor een dame en zij stond erop dat hij de 600 gulden die ze hem aanbood aannam. “Ik heb toen voor 600 gulden ijzer gekocht, een modelletje van een boot gemaakt in het klein en daarna in het groot. “Hij lag heel goed in het water zonder dat er ballastgewicht bij moest”, zegt Klaas over de 7,5 meter lange motorboot. “Maar toen kwamen we erachter dat we helemaal niet van varen houden en dus heb ik de boot destijds ingeruild voor een Karmann Ghia. In de tussentijd liep ik bij Evert-Jan Huzen uit Nieuwleuzen – een vriend van mij die veel in Porsches handelde – tegen deze 912 aan. Ik heb er een speciale Solex op fietswielen op ingeruild en nog een paar brommers. Daarna moest er nog 7.500 gulden bij denk ik. De auto is afkomstig uit San Diego en is destijds naar Nederland gehaald door Henk Noordhuis uit Nieuwleusen.
Naaimachine
De 912 was in goede staat, maar er moest wel een nieuw stuk bodem in en ook de accubak moest vernieuwd worden. Ook heb ik een spatbord vernieuwd omdat ‘ie daar schade had gehad. Ik heb meteen besloten de auto compleet te demonteren. De boutjes gingen in de thinner en daarna heb ik ze met een staalborstel helemaal schoongemaakt, om ze vervolgens compleet te laten verzinken. Ik had bij Huzen een schuur achter het huis gebouwd en daardoor kon ik bij hem steeds gratis onderdelen halen als ik iets nodig had voor de Porsche. Het interieur was aardig, maar de randen van de matten waren hier en daar versleten. Dus heb ik de randen helemaal zelf opnieuw genaaid. Dagenlang zat ik achter de naaimachine. De motor was goed, maar die heb ik ook helemaal uit elkaar gehaald en opnieuw verpakt. Die pakkingen maak ik trouwens ook zelf. Vervolgens heb ik de auto helemaal laten spuiten.
BMW Jagdwagen
Dat vind ik wel mooi aan Porsches, ze zijn zeer solide gebouwd. Mooi dik blik in vergelijking met Italiaanse auto’s ook. In tegenstelling tot die Italianen valt er bij Porsches niet direct een gat in zodra ze een lasapparaat zien. Ook de klank van een deur die je dichtslaat is prachtig bij een Porsche. Ik heb de deuren dan ook vaak zomaar open en dicht gedaan. Daar geniet ik gewoon van. Het lijkt op het geluid van een Volkswagendeur, maar die zingen wat na, een Porsche-deur niet. Voor mij is het bezit van de zaak niet direct het einde van het vermaak, maar het gaat mij wel meer om het zoeken van een leuke auto waar wat aan op te knappen valt dan om het rijden zelf. Zo heb ik ook de rode 911 uit 1966 die onlangs op de cover van jullie blad stond gerestaureerd voor René Hoogendoorn. Mijn dochter heeft dat handige van mij geërfd denk ik. Zij is hoefsmid en heeft een mooie Karmann Ghia waar ze zelf aan sleutelt. Mooi om te zien. Ik schakel haar ook in als ik een leuke auto zie op internet. Zoals de BMW Isetta die ik nu omtover tot Jagdwagen. Die heeft zij gekocht voor mij, want ze sleutelt net zo goed als ik, maar is een veel betere onderhandelaar.”
