Peter de Pous van OPC Classics in Oosterhout is al vanaf het eerste begin fan van het merk Singer. Alleen vond hij ze veel te duur. ‘Dat kan ik zelf ook’, dacht hij vier jaar geleden. ‘Voor veel minder geld’. Dat eerste klopte, het tweede viel tegen.

3.6 Turbo

“Toen Singer uitkwam met de eerste modellen, was ik direct onder de indruk”, vertelt Peter de Pous in zijn prachtige kantoor in Oosterhout. “Totdat ik de prijs zag. Ruim 200.000 dollar moest zo’n ding kosten. Laat maar, dacht ik toen. Zoiets moet toch voor veel minder kunnen. En dus besloot ik er zelf een te ontwerpen. Pas in 2013 vond ik daar een geschikte auto voor. Het was een 964 3.3 Turbo die helaas niet meer origineel was. Er was later een 3.6 motor ingezet en hij had linksvoor een niet zo netjes gerepareerde schade. Het was kortom een auto die toch nooit meer origineel zou worden en dus een goede kandidaat. De motor had slechts 74.000 kilometer gelopen en ook de bak was in prima staat, dus ik kon eindelijk beginnen.

Espresso

Ik begon met alle foto’s te downloaden die ik kon vinden van Singers en langzaam begon het idee te rijpen hoe ik de auto wilde hebben. Ik wilde een mooie witte kleur. Niet dat romige Elfenbein en ook niet dat Grand Prix Weiss koelkastwit. Ik had destijds een Jaguar XK 150 in die kleur en dat was precies wat ik in gedachten had. En dus heb ik de auto helemaal laten strippen en strak maken en overspuiten in de kleur ‘Old English White’. Omdat ik alles zo strak mogelijk wilde hebben, is er veel werk verricht. De richtingaanwijzers in de spatborden heb ik laten weghalen, de hele achterbank is ontdaan van tapijt, zodat je mooi de kleur wit van het metaal ziet. Dat was nog een hoop werk voor mijn spuiter. Alle elektronica en leidingen die daar zitten, moesten worden verlegd. Later ontdekte ik dat Singer er gewoon een kap overheen zet, wat inderdaad veel tijd en geld scheelt. Ook de middentunnel en de dorpels zijn ontdaan van bekleding en werden wit gespoten. Vervolgens hebben we de stoelen en deuren laten bekleden met origineel Porsche-leer in de kleur Espresso, dat ook gebruikt is in de Sport Classic.

LoJack

De achterruit is van een RS en is niet voorzien van achterruitverwarming, zodat je gemakkelijk naar binnen kijkt. De hoedenplank is van Techart, met twee strakke speakers. Ik kocht ooit een 964 uit Frankrijk met gele mistlampen. Die heb ik toen in deze geplaatst. Het moest in mijn ogen allemaal afwijkend zijn, maar wel smaakvol. Zoals bijvoorbeeld het afneembare 993 RS-stuur met verlengde stuurnaaf, het met leer beklede dashboard en de witte hemel om het klassieke element te benadrukken. En omdat ik de 964 Turbostoelen te smal vind, heb ik ze omgeruild voor 993 Turbostoelen.
Er zitten nieuwe 18 inch Fuchswielen onder met wielmoeren uit de racerij en instelbare Bilstein PSS 10 schokdempers. De remklauwen zijn gespoten in de kleur van de auto en de dubbele uitlaat is afkomstig van een Turbo S. Er is ook een andere turbo gemonteerd die sneller opspoelt. Ook zijn de airbags en het alarm verwijderd. In plaats daarvan is een track and trace-systeem van LoJack gemonteerd. En de schakelpook heeft nu verkorte schakelwegen. Toen de auto klaar was en ik de onderkant zag, ergerde ik me daar enorm aan. De kappen aan de onderzijde waren gewoon oud en dat viel extra op nu de rest van de auto zo mooi was. Dus heb ik bij Rennsport in Breda alle kappen laten vervangen en alle moeren en bouten laten vernieuwen, zodat de auto van onderen net zo mooi was al van boven.

Blikvanger

Omdat het een auto was voor mezelf, heb ik nooit echt in de gaten gehouden hoeveel geld ik in al die jaren had uitgegeven. Maar een recente rekensom leerde dat dit bedrag boven de 80.000 euro ligt. Stiekem best een hoop geld. Inmiddels heb ik de auto wel een aantal keer meegenomen voor een ritje, maar ik ben niet iemand die ermee op shows gaat staan of zo. Ook is de auto te mooi om voor de deur van mijn huis te zetten. En dus staat ‘ie hier in de zaak, als blikvanger. En als auto om even mee te ontsnappen aan de waan van de dag. Ik ben er blij mee en de auto is dan ook niet te koop, alhoewel ik dat van meer auto’s in het verleden heb gezegd.

Eenmalig

Een originele 3.6 Turbo kost tussen de 2,5 en drie ton. Logisch, want het is de snelste achterwielaangedreven Porsche met enkelvoudige Turbo. Maar mijn auto is beter en mooier. Hij is onlangs getaxeerd op 175.000 euro. Voor mij zou die prijs uitkunnen qua investeringen, maar dat komt vooral doordat ik vrij goedkoop aan de donorauto ben gekomen. Zoiets lukt helaas niet meer anno 2017. Maar dan nog. Een Singer is inmiddels ook geen auto meer van 200.000 dollar. Dat is nu al meer dan het dubbele. En dus heb ik het volgens mij niet echt slecht gedaan. Toch is het niet mijn bedoeling om Singer-klonen te gaan maken en verkopen. Deze auto heb ik echt voor mezelf gemaakt en gezien de tijd en moeite die het heeft gekost, blijft het bij dit eenmalige project.”