Deel I; Kan je de elektrische Porsche Taycan net zo rijden als een Porsche op benzine? Ik heb dat een week geprobeerd.
Als echte Porsche petrolhead wilde ik zelf eens gaan ervaren wat er nu echt waar en niet waar is van die beweringen, vooroordelen en horrorverhalen over het elektrisch rijden. Moet je elke rit en zeker langere ritten plannen? Ik wilde nu ontdekken of dit wel allemaal klopt en of daar een kern van waarheid in zit. En geldt dit dan ook voor de elektrische Porsche; de Taycan? Of zijn het verouderde vooroordelen; of van horen zeggen en niet objectief kunnen en willen kijken naar een van de nieuwere manieren van autorijden en het gewoon niet willen accepteren dat de elektrische auto’s er nog wel even zullen zijn, in de showrooms en dus ook op onze wegen.
En wat is er dan echt anders om met de Taycan te rijden dan met andere Porsche op benzine (of hybride)? Zijn de “horrorverhalen” waar of zijn het fabeltjes?
Ik kreeg de Taycan 4S een week mee van Pon Porsche Import. En dat begon al goed; Rood. Ik heb echt helemaal niets met rood. Maar ik zou er objectief naar kijken, dus ook de kleur mag dan geen rol spelen. Bij de walk around om de Taycan moest ik al een beetje terug komen op het rood. De verschillende zwarte accenten en trim in combinatie met het rood geven de mooie strakke lijnen van een Taycan een extra sportieve look. Hetzelfde rood komt ook terug in accenten binnen in de auto. Ja zelfs de interieurverlichting is rood, maar dat is ook in elke andere kleur in te stellen.
Maar ik wil niet echt ingaan op de looks en uitvoeringen of extra’s . Robin van 64 porsche blog heeft daar al eerder wat over gezegd en geschreven bij de test van de Taycan Turbo S. En er komt nog een Taycan review van Peter de Haas.
De uitleg van de auto en de grote hoeveelheid functies van de diverse schermen is niet iets wat je meteen allemaal makkelijk kan onthouden. Tenminste ik niet. Maar de belangrijke zaken als hoe ik als petrolhead deze elektrische Porsche moest gaan opladen en de Porsche laadpas moest gebruiken heb ik dan wat extra aandacht gegeven. Deze laadpas van Porsche NL is voor voor alle laadpalen in Europa. Ik zei bijna tanken want ik wil vooral een echt vergelijk maken tussen een benzine en een elektrische Porsche.
Nog even extra de “laad” tas mee waar allerlei diverse aansluitingen met een laadbox voor thuis of onderweg in zitten. Iedereen die een Taycan besteld is verplicht deze tas mee aan te schaffen; een verplichte besteloptie. Ik zelf zie de tas als een soort van nood Jerrycan waar je overal mee kan aankloppen indien nodig. Want echt laden gaat met de inhoud van de tas met 220 V of 380 V best traag. Later meer over het laden op 220 en of 380 volt.
En daar ging ik dan vanuit Leusden voor het eerst op weg in een Porsche Taycan 4S.
De 4S was niet geheel opgeladen maar dat kan bij elke auto zo zijn als je die meekrijgt. Dus no worry’s. Nog even langs mijn eigen 911, om wat spulletjes over te gooien en op weg. Ik had al wat bezoeken op de agenda staan voor vandaag. De eerste was bij een van onze sponsors van de laatste 64 voorjaars toertocht, Sebastiaan Rijgersma van de Ibis hotels bij Schiphol. Eerst het adres invoeren in de navi van de Taycan en gas er op…. of stroom er op (op de navi kom ik later op terug). Nou dat valt dan meteen tegen want harder als 100 kan en mag je momenteel overdag niet in Nederland. Ik moet wel meteen toegeven dat ik al vrijwel direct het gevoel had in een Porsche te zitten. En ook het optrekken sturen en wegligging is…. maar ik vertel je mijn bevindingen en mening aan het einde van deze week van testrijden. Bij Schiphol aan gekomen was de Taycan meteen een aandachttrekker. Hotelgasten die de Taycan 4S kwamen bewonderen en op de foto en film zetten. Ik had niet verwacht dat de Taycan zoveel aandacht en positieve reacties zou los maken. Ook onderweg veel duimpje en positieve reacties, en zelf mensen die onder het rijden snel even een foto maakten van de Taycan. Is het dan toch de kleur rood die haar zo goed staat?
Natuurlijk moest er even meegereden worden. En ook de geweldige acceleratie van de Taycan moest ervaren worden….. meermaals, wat het gemiddelde verbruik bij geen elke auto ten goede komt. Maar het is zeker niet zo dat de accu’s leegzogen werden. In tegenstelling tot enige andere merken die ik heb mogen rijden, waar na een paar keer echt vol op het gas het niveau van de accu’s zichtbaar terugliep. Dat valt bij de Taycan echt 100% mee.
Op weg naar een 64 bestuur vergadering over de nieuwe website in het nieuwe Lowietje Aan de Kaag Met Robert Elsendoorn en Robin Groenendijk (Ja, die Robin die de rijtest had gedaan van de Taycan Turbo S).
Na een geweldige lunch en een zeer productieve bespreking was het tijd richting huis te gaan. Dus eerst richting Utrecht en dan de A2 richting Den Bosch. Onderweg kreeg ik het spontane idee bij een vriend en tevens Specialist in Porsche voorbij te gaan. Dus nog even een detour naar Jelte de Boef in Brakel. Naast bewondering ook een paar gemengde meningen van enige 911 rijders. Met een paar opmerkingen als “niet praktisch, laden is gecompliceerd en moeilijk, en je moet elke rit plannen en rekening houden met de reikwijdte.” Maar wat bleek? Geen van deze mensen had zelf ooit echt in een elektrische auto gereden; laat staan in een Taycan.
De eerste stekker test,
Wat zag ik daar? Een krachtstroom stopcontact en zo’n rode stekker zag ik ook in de tas met laadtoebehoren. Dus een mooie gelegenheid dit te testen. Al was het maar voor een paar minuten. De juiste losse kabels en oplaadbox waren snel aangesloten, en het opladen met 380 volt kon beginnen. Op 380 V gaat dat met een snelheid van rond de 5 (theoretisch 6,08 kW) kW per uur. Dus zeg maar 50 kW is net iets meer als een half volle tank/accu en dat zou zo’n 10 uur gaan duren. Vergeet niet wat ik al aangaf, het is een hulpmiddel/noodlaadmiddel. Intussen was ik weer in gesprek met enige klanten en Porsche rijders. Wat opviel was dat veel mensen echt in de veronderstelling zijn dat je elke rit met een elektrische auto moet plannen. Want anders sta je gegarandeerd ergens stil. En je moet altijd rekening houden met “ga je nu of straks tanken/laden en kom je dan wel thuis” Bij het zien van mijn 380 V laadtest kwam er meteen…. Oooo je MOET hier laden anders kom je niet thuis. Het was snel uitgelegd dat het nu om een testje ging. “En wat doe je nu als je geen stroom meer hebt?” waren een paar van de vragen die ik kreeg. Het antwoord was, wat doe jij als je geen benzine meer hebt? Dan staan we beide stil omdat we te dom waren op tijd te tanken ;-). Na nog wat heen en weer kletsen was het nu echt tijd om naar huis te rijden en daar de volgende stekker test te kunnen uitvoeren. Die met de 220 V stekker.
Thuisgekomen na een rit die begon in Leusden met een bijna volle tank (85%). Toen Schiphol, Abbenes, Brakel (een half uurtje op de 380 V stekker) en de rit eindigde thuis in Gemert Bakel. En eerlijk gezegd is er best sportief met de 4S gereden op deze route. Met een afstand van zo’n 280 a 300 kilometer. En met veel in de Sport en Sport Plus stand. Ik heb zelfs in de file gestaan. Al weet ik niet of dat nu iets positief of negatiefs is qua verbruik. Bij mijn 911 Turbo is dat eerder negatief voor het verbruik.
Thuis aan de stroom.
Aangezien ik geen eigen laadpaal heb aan huis was het weer “het een momentje van de tas”. De 380 volt stekker eraf en 220 volt er aan. Het wisselen van de stekker kan echt iedereen. Ik kreeg al een heel “groen” gevoel, zonnepanelen op het dak en een elektrische auto in de carport. Dus laden maar …… of beter gezegd druppelen maar. Want echt snel gaat dit niet. Met 2,5 kW per uur (theoretisch 3,52 kW) duurt het best lang om via deze manier de Taycan te laden. Ik zie het laden met 220 volt ECHT als een soort “noodoplossing” Het is meer opladen om naar een snellaadpaal te komen. Ja het is te doen, maar verwacht geen wonderen.
Elke Taycan rijder zou een eigen laadpaal/punt aan huis moeten hebben als dat mogelijk is. Deze laden de accu’s met 10,5 kW (theoretisch 11 KW) per uur. Reken maar uit, in een kleine 5 uur is de Taycan met 50 kW geladen.
Snelladen
Ook ging ik een paar keer tanken bij snellaadpunten, een van mijn favorieten was in Sevenum langs de snelweg. Met 350 kW laadvermogen en de aanwezigheid van diverse restaurants is dit ideaal. Stekker erin, en meteen even lunchen bijvoorbeeld. En wat gaat dit snellaadstation snel. 350 kW laadvermogen. Deze Taycan met zijn 94 kW accu kan die snelheid niet eens aan.
Na een paar paar dagen was ik al aardig bekend met de afmetingen van de Taycan, maar ook met de wegligging en het vermogen. Ook met de diverse functies werd ik steeds handiger, zoals met de displays en de functies, en vooral hoe ze te bedienen. Nee, niet alle functies vind ik makkelijk of gebruikersvriendelijk. Soms gaan ze net iets te ver in de gebruikersmogelijkheden, waardoor het bedienen van functies in het geheel minder overzichtelijk wordt. Ja, ik interesseer mij er voor, maar kan mij voorstellen dat er mensen zijn die daar moeite mee zullen hebben. Het kan verwarrend zijn.
De lange afstandstest
Het was tijd voor een langere rit. Langer, dan bedoel ik een rit van minimaal 500 km. Welke voorbereidingen had ik getroffen? Nou eerlijk gezegd “eigenlijk” geen. Net als mijn eigen 911 staat die meestal volgetankt in de carpoort. Nu had ik de Taycan wel volgeladen s’avonds. Normaal gesproken adviseert Porsche de accu’s niet maximaal te laden tenzij je de volgende dag een lange rit gaat maken. En dat was ik van plan. Dit snellaadstation ligt wel zo’n 40 km van mijn huis. Nu moest ik wel naar een laadpaal omdat ik geen laadpaal thuis heb. Normaal gesproken kan men zijn Taycan prima thuisladen. Maar ik heb het meteen als excuus gebruikt om na maanden voor de eerste keer sinds de Covid19 crisis een speciaal kiprestaurant te bezoeken. Werkelijk het laden gaat razend snel en is in zo’n 35 min gedaan. Van onder de 20% naar 100%.
Reikwijdte
Helaas geeft de reikwijdte van 383 kilometer een wat vertekenend beeld. Vergeet niet; dit is een testwagen waar iedereen sportief en hard mee heeft gereden. Waardoor een hoog historisch algemeen gemiddelde de reikwijdte beïnvloed.
Al moet ik toegeven dat ook mijn 911 Twin Turbo na wat sportievere ritten ook na het voltanken maar rond de 400 kilometer aangeeft, en soms zelf minder dan dat. En de daadwerkelijke reikwijdte vaak ook rond de 400 ligt. Ook ik rijd best wel door en zit regelematig op de Autobahn. Wat ik nu ook van plan ben met de Taycan. Dus een prima en eerlijk vergelijk denk ik.
Maar bij navraag bij een van onze redacteuren, Peter de Haas, die zelf een Taycan 4S rijdt, blijkt dat er ook echt 400 kilometer en meer mee kan worden gehaald. Al is 500 kilometer wel wat onrealistisch denk ik persoonlijk. Daar heeft iemand wel heel erg zijn best gedaan op 500 kilometer.
Woensdagmorgen. Het is 07.30 uur en ik gooi nog even wat GoPro’s en een tas met wat kleding en mijn laptop in de Taycan. Geen idee waar ik heen ga. Niets gepland of uitgestippeld, geen route bekeken. Nee, echt helemaal niets. Wat gaat het worden? Stuttgart? Wel leuk om meteen weer even naar het Porsche Museum te gaan. Of bezoek ik vrienden in Halle en Leipzig? Hamburg was ook een optie geweest maar familie daar zijn op vakantie dus….. Een Whatsappje, het is van mijn ex-zwager en zijn vrouw dat ze weer thuis zijn. Dus de beslissing is gevallen. Hamburg wordt het. Het adres in de navigatie en daar gaan we. Vrijwel direct geeft de navigatie aan waar tanks/laadstations zijn op de route. Misschien wel handig want ik heb geen idee hoever ik kom en waar ik kan laden. En dat is ook precies hoe ik met mijn eigen auto onderweg ben. Je merkt al, ik ben niet van alles precies uitstippelen en plannen.
Helaas zit het weer niet echt mee, het regent met af en toe best aardige stortbuien. En dan weer opklaringen met zelfs een zonnetje. Maar de Taycan ligt echt geweldig op de weg, ook op een nat wegdek. En ook op de Autobahn met hogere snelheden is het een van de beste auto’s die ik ooit heb gereden qua wegligging. Het grotere gewicht van zo’n 2000 kg merk je nauwelijks. Ze stuurt als geweldig en kleeft aan de weg. Ook langere bochten op de Autobahn met hoge snelheden is een geweldige beleving. Ook op topsnelheid geen moment van onrust. Wat een feest deze auto te mogen rijden. Maar wat vind ik als echte petrolhead nu van het geluid? Of beter gezegd van het ontbreken van het motorgeluid en de turbo’s die “fluiten”. Nou het Porsche Taycan soundje is echt niet mijn ding. Sterker nog, ik persoonlijk vind het wat irritant. Maar smaken verschillen. Dus ik had het uitstaan. Miste ik een brullende motor? Jaien zoals de Duitser dat zegt. Ja en nee. En misschien is het appelen met peren vergelijken. Ik denk dat er genoeg andere geluiden in de Taycan doordringen om je te laten beleven dat je in een snelle auto rijdt. Is dat dan te vergelijken met een benzine Porsche? NEE, maar moet en kan dat vergelijk worden gemaakt? Ik denk het niet. Een Macan kan je ook niet vergelijk met een 911. Maar laten we verder rijden. Gemiddeld heb ik zo tussen 130 en 160 km/uur gereden waar het mocht. Want veel stukken was of 100 km of 130 km. En heel veel lange Baustelle waar je maar 60 – 80 km mag rijden. Maar toen het weer opklaarde en de weg vrij en droog was, was het ook het moment om even lekker door te rijden met zo’n 200 km per uur. Voor die niet vaak in Duitsland rijden is dat misschien snel. Maar dat valt best wel mee, ik ben ervaren en heb jaren lang in Duitsland gewoond en woon nu dicht aan de grens en rij regelmatig op de Duitse Autobahn. Het is maar wat je gewend bent.
De navigatie en verbruik
Natuurlijk hield ik in de gaten hoe ver ik nog kon rijden en wat het accuniveau was. Precies net zoals wij dat doen in onze benzineauto’s. Gelukkig heeft de navigatie in de Taycan een handige ondersteuning die aangeeft waar je kan gaan laden. Daarbij komt dat de laadpas die ik mee had gekregen bij elk laadstation te gebruiken is. Dus wat kon mij gebeuren? Nou dit! Een laadpaal die mijn pas niet accepteerde. Nu hoor ik sommigen al roepen. “Zie je wel, ik wist het.” Dat is niet helemaal juist. Want ik ben ook wel eens bij een benzinetankstation gekomen waar ik niet kon tanken omdat de pin het het niet en ik heb bijna nooit contant geld bij me. Wel even contact gehad met Porsche Pon Import en die konden de paal op afstand activeren. Maar juist dat wilde ik niet. Ik wil een eerlijk vergelijk. Met alle mogelijke gevolgen van dien. Dus in de auto en verder.
Al rijdende kreeg ik een het volgende compleet nieuwe waarschuwingsscherm, iets dat ik nog niet had gezien. In petrolhead taal vertaald, een knipperend brandstof reserve lampje. Mmmmmm ben ik toch even op de navigatie gaan kijken wat de opties waren.
Het volgende tank/laadstation was zo’n 40 km verder. Dus net als in mijn 911, geen gekke snelheden en in de stand “normaal” naar dat laadstation. Het idee dat ik de tas met oplader achterin had liggen gaf toch een geruststellend gevoel als of ik een jerrycan bij me had met 5 liter benzine. Ergens vind ik altijd wel een stopcontact. Maar gelukkig was dat niet nodig. Want zelfs met een snelheid van 130 km per uur was het geen enkel probleem het volgende laadpunt te bereiken. En hier werd zoals te verwachten de pas wel geaccepteerd. Het handelde zich trouwens om een snellaadstation van Ionity. Meerdere ruime laadplaatsen naast elkaar. En ondanks een best grote drukte waren er meerdere laadunits vrij. En aangezien ik alweer enige uren achter het stuur had gezeten was het ook tijd voor een welverdiende pauze. Dochterlief had een salade ingepakt. Maar wel zonder vork hahaha. Dus het verplichte mondkapje mee en naar het wegrestaurant gewandeld waar ik van het vriendelijke personeel een plastiek vork kreeg. Terug bij de auto was die al op zo’n 63%. Rustig mijn salade gegeten. Buiten even een telefoongesprek gevoerd en om eerlijk te zijn kwam ik eigenlijk tijd te kort want de accu was inmiddels alweer vol. Tenminste zo’n 90%. Hoelang duurde het daadwerkelijk laden? zo’n 30 min. Van bijna leeg naar 90%. Ik ben onder de indruk. Toch nog even een kop koffie en verder.
Terwijl ik instap vraag ik mezelf; is er een groot verschil met “normaal” tanken. Eerlijk gezegd niet. Ja het is anders “tanken” Stekker er in, pasje voor de sensor houden en klaar. Klaar met laden is even op de stopknop drukken en de stekker terughangen. En onder het laden maak je pauze. Wat je bij “normaal” tanken pas na het tanken zou doen bij een langere rit.
Met een volle tank, of beter, accu de Autobahn weer op. Wat een genot om deze Porsche te rijden. Ik betrap mij er op dat ik er steeds blijer van wordt. En eigenlijk wil ik dat niet want ik heb toch niets met elektrische auto’s…..??
Na zo’n 500 km en één keer laden ben ik dan zonder problemen in Hamburg aangekomen. Tussendoor een kamer besproken in het Lindtner Hotel. Want ik wil en moet naar het Prototyp Museum in Hamburg. Tenslotte staan daar een aantal bijzondere Porsche waaronder een Type64. Een van de naamgevers van ons Vierenzestig.
Maar eerst naar de familie. Gezellig aan de koffie met Imke en Frank en toen samen (natuurlijk in de Taycan) richting Prototyp Museum. Over dit museum bezoek hadden we al eerder geschreven. Het is een echte aanrader voor elke Porsche- en autofan. Na in de binnenstad van Hamburg te hebben gegeten en ik tot mijn verbazing zag de Taycan echt weer heel veel aandacht trok.
Het was tijd om het hotel op te zoeken. Waar ze meteen aan de lader kon zodat ze volgende dag klaar was voor de terugreis naar Nederland. Die zelfde avond nog kon ik haar al van de paal halen omdat ze volledig geladen was. Nee na het laden laat je de auto niet volgeladen op een laadpunt staan, maar parkeer die zoals het hoort. Wat meteen een mooie gelegenheid was om wat rode loper foto’s te maken.
Deel II
De Porsche Taycan rijden als een benzineauto… Kan dat? De conclusie…
Deel II; is de reis terug naar Nederland die niet geheel soepeltjes verliep, en mijn conclusie of je Porsche Taycan kan rijden als een Benzine Porsche.
Dankwoord;
Bij deze wil ik Pon Porsche Import bedanken dat ik (wij van 64) de gelegenheid en mogelijkheid kregen dit avontuur aan te gaan. Ook de ondersteuning en feedback van jullie was meer dan geweldig.