Op de dag dat deze gloednieuwe Porsche 911 T Targa aan de trotse eigenaar werd geleverd was ik net 11 jaar. We hebben het over 28 februari 1971. Dat dat jochie bijna 50 jaar later in diezelfde 911 T Targa mag rijden is toch geweldig?.
Trouwe lezers weten hoe bij mij het Porschevirus is begonnen. Als passagier heb ik vaak in zo’n 911 gezeten. Pas nu in december 2020 zat ik voor het eerst zelf achter het stuur van een klassieke 911.
Hoe kwam dat zo?
Van een goede vriend, ook autoliefhebber, hoorde ik dat Autoservice Heesakker in Oosterhout NB, een schitterend gerestaureerde Porsche 911 in het bezit had. Beiden kennen we Steven Heesakker goed, dus durfde ik wel te vragen of ik een artikel over deze 911 mocht maken en er mee mocht rijden. Steven reageerde enthousiast, maar wilde eerst nog wat puntjes op de i zetten en nog wat kleine details aan de auto aanpakken. Een paar dagen later kreeg ik een appje dat ik kon langskomen.
Geminimetallic Blau (330)
Daar stond ze, in de showroom, en onder het genot van een kop koffie met iets lekkers erbij keken Steven en ik naar deze mooie 911, in een bijzondere kleur blauw, Geminimetallic Blau genaamd met een kunstleder bruin interieur. Het betreft een 911 T Targa, die in november 1970 geleverd is aan een Porsche-dealer in New York.
Gerestaureerd tot in de puntjes
Er staat gewoon een nieuwe auto met net 400 mijl op de teller sinds de revisie. Over de restauratie straks meer, ik wil eerst rijden……
Daar staat ze. Klaar voor mijn allereerste rit in een klassieke 911 (eigen foto)
Daar gaan we….
De motor wordt gestart, wat een heerlijk geluid. Het pure, rauwe zescilinderboxer geluid. Niet gefilterd en niet kustmatig aangepast. Even op een hoger toerental laten draaien met het “handgas” en na een minuut of wat draait de motor keurig stationair. Steven merkt nog even op dat de motor nog niet is ingereden. Check. Hier houd ik zeker rekening mee, net als met het natte wegdek.
De beleving
Dat begint al als je instapt en achter het stuurwiel zit. Even rondkijken en in laten werken. In de basis het vertrouwde 911-interieur, maar veel kleiner. Je pakt het dunne stuurwiel vast, schakelt de eerste versnelling in, laat het staande koppelingspedaal los met wat gas erop en weg. Het geluid, de geur en de reacties op het wegdek brengen je direct terug naar de jaren zeventig. Maar dan wel in een nieuwe auto, want wat is ze ook van binnen als nieuw zeg.
Dog-leg
De vijfversnellingsbak schakelt volgens het zogeheten dog-leg patroon. De eerste versnelling “zit” linksonder. Het idee hierachter was dat je de eerste versnelling alleen nodig had om van je plek te komen, door de andere versnellingen volgens het bekende H patroon te plaatsen, kon je sneller schakelen. Ik moest er wel even aan wennen eerlijk gezegd. Niet bij het wegrijden en opschakelen, maar bij het terugschakelen zat ik toch wel eens in de verkeerde versnelling in het begin, waardoor ik dus in de derde versnelling wilde wegrijden op een kruising. Tja….
Ook het rijden is een beleving natuurlijk. Het blijft in de basis een auto van 50 jaar oud, met alle eigenschappen van toen. Wat mij vooral opviel was het “zoeken” van de neus waardoor je het gevoel hebt dat je steeds moet corrigeren. Het gekke is dat als je dat niet doet de 911 gewoon rechtuit gaat. Alleen niet zo strak als je wilt misschien. Ik denk dat als je meer met deze auto rijdt je haar steeds meer gaat vertrouwen en er best hard mee kan rijden. Deden ze vroeger toch ook?
Is mijn jongensdroom uiteengespat?
Dat hoor je weleens. Dat iemand gaat rijden met de auto uit zijn dromen en dat die inmiddels zo is achterhaald dat dit zwaar tegenvalt. Gelukkig kan ik na het rijden nog steeds zeggen dat de 911 mijn droom heeft heel gehouden. In de zeventiger jaren al een sportwagen met allure…
Gerestaureerd tot in de puntjes
Zoals ik al eerder schreef. Dit is een zo goed als nieuwe 911 T. Alles is uit elkaar geweest en gerestaureerd of vervangen. De opdrachtgever ging hier erg ver mee. Onderdeeltjes die niet meer origineel leverbaar waren, moesten als nieuw worden gemaakt en niet worden vervangen. Dat klinkt logisch, maar ik heb het over schroefjes, klemmetjes, veertjes enz. Die zijn allemaal gegalvaniseerd.
Motor en bak zijn opnieuw opgebouwd met nieuwe delen. De motor is op een vermogensbank getest en levert 143,2 pk, en dat is meer dan oorspronkelijk. De Fuchs velgen zijn gerestaureerd. Niet vervangen want dan is de auto niet meer origineel. Dat was de mening van de opdrachtgever.
Door die mening staat er nu een nieuwe 911
De opdrachtgever heeft er alles aan gedaan om deze Porsche origineel te houden en alles aan te pakken. En daarom is deze 911 zo goed als nieuw. Ik laat de beelden voor zich spreken:
Nu het project helemaal klaar is gaat ze in de verkoop. Naast de auto krijg je van Autoservice Heesakker een hele map met digitale foto’s van de restauratie.
Ik wil bij dezen graag Steven Heesakker bedanken voor het beschikbaar stellen van de 911 T voor dit artikel.
Foto’s: Ralph Van de Gevel