Voor de 13e maal in de historie van de race, die teruggaat tot 1970, won een Porsche de 24-uursrace op de Nürburgring. Voor de zevende keer kwam dit succes op naam van het Manthey-team, ditmaal met Matteo Cairoli, Michael Christensen en Kévin Estre als rijders in de 911 GT3 R. Het was een uitzonderlijke race. In de Porsche 911 Cup-klasse was er bovendien een Nederlandse winnaar.
De jaarlijkse 24-uursrace op de Nürburgring behoort tot de absolute klassiekers in de GT-racerij, samen met de etmaalraces in Spa en Dubai en de 12-uursrace in het Australische Bathurst. Er staat veel op het spel, het prestige is enorm en mede daarom pakken de diverse fabrikanten flink uit. De race op de Nürburgring is vooral voor de Duitse merken van groot belang, niet in de laatste plaats vanwege de integrale live-uitzending via RTL Nitro en de livestream die op piekmomenten goed was voor ruim 100.000 kijkers.
Porsche was als altijd goed vertegenwoordigd, met name in de topklasse SP9, waarin ook Audi, BMW en Mercedes-AMG flinke fabriekssteun aan geselecteerde teams leverden en er daarnaast goed bezette Lamborghini’s en Ferrari’s aan de start stonden. De Porsche-inbreng bestond uit twee fabrieksondersteunde 911’s bij Frikadelli Racing, eveneens twee auto’s bij het team van Falken Motorsports en één auto bij de teams van Manthey en Rutronik Racing. Een sterk bezette 911 was er ook van het team KCMG uit Hongkong.
Daarnaast waren er nog tal van Porsches in de diverse onderklassen: SP7, voor Porsche 911 Cup-auto’s, SP10 voor GT4-auto’s, V5 en V6 voor Cayman-productieauto’s en Cup 3 voor de Cayman in GT4 Clubsport-uitvoering. Hier was er ook sprake van Nederlandse inbreng: Patrick Huisman, viervoudig Supercup-kampioen en record-racewinnaar in de internationale Porsche-merkencup, reed een 911 GT3 Cup van RPM in de klasse SP7, samen met de beide Amerikanen Tracy Krohn en Niclas Jönsson en de Duitser Mario Farnbacher. Eveneens in de Porsche 911 Cup-klasse startte in het dagelijks leven Renaultdealer in Nijkerk, maar al jarenlang met Porsches actief op de Nürburgring. In de 24-uursrace kwam hij uit met een auto van Huber Motorsport. In de Cayman-Cup-klasse tenslotte reed Tom Coronel, die een Cayman van het team G-Tech Competition deelde met zijn sponsor Jan Jaap van Roon en de beide Duitsers Maximilian Kurz en Alexander Kroker.
Op de beide trainingsdagen waren de condities prachtig, maar op vrijdagavond, net voor de Top Qualifying, sloeg het weer om en zette de regen in. Dat was een voorbode van meer meteorologische ellende, want ook zaterdag, kort na de start van de race om 15.30 uur, begon het opnieuw hevig te plenzen, waarna in de avond mist optrok die dichter en dichter werd. Dat liet de wedstrijdleiding geen andere keuze dan om 21.30 uur de race te onderbreken met de rode vlag, want op meerdere plaatsen op het 25,3 kilometer lange circuit was het zicht minimaal. “We konden de vlaggen van de baanposten niet meer zien en dan wordt het gevaarlijk, want dan weet je nooit of er niet ergens een auto dwars op de baan staat”, luidde een reactie van een van de rijders.
Om 22.30 uur volgde de mededeling dat er, gezien de weersverwachting, zeker geen herstart voor 7.00 uur op zondagochtend zou plaatsvinden, waarop de meeste teamleden naar camper, hotel of pension vertrokken om in ieder geval een paar uur slaap te nemen, normaliter bij een 24-uursrace een ongekende luxe. Maar naarmate de tijd vorderde, werd de situatie er niet beter op. 7.00 uur werd 8.00 uur, 8.00 uur werd 9.00 uur enzovoort. Uiteindelijk kwam het bericht dat er om 12.00 uur zou worden gestart, wat ook inderdaad gebeurde. Daarmee resteerde er nog slechts 3,5 uur racetijd.
De onderlinge afstanden tussen de auto’s die ten tijde van de onderbreking nog in dezelfde ronde als de leider reden, werden geschrapt, zodat bij de herstart de eerste 21 auto’s in ieder geval theoretisch nog kans maakten op de zege. Daartoe behoorden ook nog zeven Porsches. Het resterende deel van de race werd een ware sprint, waarin er op het scherpst van de snede gereden werd. Daarbij ging het ook wel eens mis, zoals voor de Rutronik-Porsche, die geraakt werd toen een Audi in de rondte ging en de ene nog resterende Frikadelli-Porsche, waarin rijder Patrick Pilet de aanrijding met een van de BMW’s niet meer kon voorkomen, toen de BMW door een defect plotseling stilviel
Zo ontspon zich in het laatste uur een strijd om de zege tussen de ROWE-BMW met het startnummer 98 en de Manthey-Porsche met het nummer 911, waarin de Fransman Kévin Estre aan het stuur zat. De ROWE-BMW kwam vanaf de leidende positie als eerste binnen voor de laatste tankstop, maar toen Estre twee ronden later na zijn stop ook weer de baan op kwam, reed hij voor de BMW en had daarmee de leiding in handen.
Vervolgens kon Estre, die de auto deelde met de Deen Michael Christensen en de Italiaan Matteo Cairoli, de overwinning naar huis rijden. De marge van 8,8 seconden op de BMW was de op één na kleinste voorsprong voor een winnend team in de historie van de race.
Voor Manthey was het een fraai succes, precies 25 jaar geleden nadat oud-coureur Olaf Manthey zijn eigen team in het leven riep. Inmiddels heeft Porsche een meerderheidsbelang van 51 procent in de onderneming, die niet alleen het raceteam omvat, maar ook ontwikkeling en bouw van extra sportieve Porsches voor circuit en/of straat verzorgt en in opdracht van klanten raceauto’s onderhoudt en inzet. Voor Manthey was het de zevende overwinning in de 24-uursrace, na de eerdere successen in de jaren 2018, 2011, 2009, 2008, 2007 en 2006.
Ook voor het team Falken Motorsports, gerund door Sven Schnabl, was de 24-uursrace succesvol, met beide 911’s in de top tien. De nummer 44-auto met Klaus Bachler, Martin Ragginger, Sven Müller en Alessio Picariello eindigde op de vierde plaats, de nummer 33-Falken-Porsche van Dirk Werner, Thomas Preining, Lance David Arnold en dubbelstarter Klaus Bachler werd als negende geklasseerd. Sterk was ook het optreden van Huber Motorsport, dat met rijders Philipp Neuffer, Stefan Aust, Nico Menzel en Marco Seefried in de 911 als achtste algemeen eindigde en daarmee met een ronde voorsprong de Pro-Am-klasse won.
Op de 37e plaats algemeen werd de Huber-Porsche 911 GT3 Cup geklasseerd, maar belangrijker was voor dit rijderskwartet, bestaande uit onze landgenoot Marco van Ramshorst en de Duitsers Hans Wehmann, Ulrich Berg en Alexander Mies, de overwinning in de Porsche Cup-klasse SP7. Weliswaar kende de Cup-klasse met vier auto’s niet meer zo’n grote bezetting als dat in eerdere jaren het geval was, maar de overwinning telt er zeker niet minder om. “Je moet het eerst maar eens doen, de race uitrijden, uit de problemen blijven, en dat is in een wedstrijd als deze zeker niet vanzelfsprekend. En al helemaal niet in de omstandigheden zoals we die dit jaar hadden”, zei Marco van Ramshorst.
Patrick Huisman en Tom Coronel, de twee andere Nederlandse Porsche-rijders, waren minder fortuinlijk. Voor Huisman was de race voortijdig ten einde nadat teamgenoot Tracy Krohn op zaterdagavond in botsing kwam met een BMW en de gifgroene Porsche te zwaar beschadigd was om nog ter plekke te kunnen repareren. Ook voor Jan Jaap van Roon en Tom Coronel viel voortijdig het doek: Coronel raakte bij de Bellof-S van de baan en crashte in de vangrails. “Mijn eerste crash hier bij mijn 14e deelname aan de 24-uursrace”, zei hij. “We hadden in de beginfase tijdens de extreem zware regenval al wat problemen met de elektronica. Daarna ging het goed, totdat ik tijdens mijn stint in de spiegel keek omdat er een snellere auto achter me kwam. Daarbij heb ik waarschijnlijk een nat gedeelte geraakt en zo eindigde ik in de vangrail. Volgend jaar beter!”
