Eindelijk is de finish in zicht van project 911S uit 1967. Toen ik de auto drie jaar geleden kocht, deed ik dat voornamelijk voor de keiharde body. Want verder was er zeg maar veel waar ik doorheen moest kijken. Verbrede achterschermen, een kameelkleurig interieur met stoelen van 500 kilo per stuk en een brandweerrode kleur die Porsche nooit in het gamma heeft gehad. Oh en er zat een verkeerde motor in. Ik kocht bij Van Kessel in Deurne een zeer vroege 2.0 liter 911 S-motor en Harry Westendorp begon met het demonteren van de aanplakstukken en de halve meter brede achterbanden. De body werd gestraald, de motor gereviseerd en ik begon aan een maanden durende zoektocht naar de juiste onderdelen – natuurlijk allemaal net weer andere strips, knoppen, velgen en remmen dan de modellen uit 1966 en 1968. Ter indicatie: de rubberen strips onder de deuren kosten bijna 500 euro per stuk, simpelweg omdat ze zo zeldzaam zijn.
Zo vond ik ‘m in 2011. Verbouwd, maar schadevrij, roestvrij en dat zie je zelden.
Paypal
Het enige waar ik nu nog op wacht, is een J-vormige strip die aan de onderzijde van het dashboard zit en die net weer nieuw gemaakt is in een serie van 30 stuks door een of andere Amerikaan. Nu maar hopen dat ik er op tijd bij ben geweest met mijn bestelling. De compleet vernieuwde motor loopt als een zonnetje dankzij Wim de Mooij van garage Gmund. Het spuitwerk – in Hell Elfenbein – werd gedaan door garage Jongetjes uit Uddel en de stoelen zijn opnieuw bekleed met Pepita-stof door Heyman in Zwolle, zoals de originele Kardex voorschreef. Als ik het zo snel opschrijf, lijkt het allemaal een koud kunstje geweest, maar er zitten honderden uren werk in. Alleen al het passiveren van de bouten en moeren in de juiste kleur, het stralen en poedercoaten van de wielophanging en het precies weten welke delen van de body zwart gespoten moesten worden en welke wit, kostte vele uren uitzoekwerk. Via Paypal stuurde ik duizenden euro’s naar vooral Amerika. Voor een origineel houten stuur, voor de juiste stoelen, voor een correcte bekledingset, voor een originele Webasto kachel – die ik nooit aan zal zetten omdat deze sneller in de brand vliegen dan de motor van een 991 GT3.
Zo ziet ‘ie eruit na honderden uren werk. Alleen nog de strips monteren aan de zijkant en het wapen op de klep.
‘Nou moe?’
De auto is door Harry compleet opgebouwd. De keren dat ik aanwezig was, waren de woorden die steeds terugkeerden: ‘nou moe?, ‘wat een gemartel’ en ‘had ik maar een vak geleerd’. Harry werkt het liefst alleen en het moet gezegd; knap hoe hij helemaal alleen de restauratie heeft afgerond. Het was wel de laatste keer dat hij werkte voor een vast bedrag overigens. Gezien de kapitale misrekening met het aantal uren die hij erin dacht te stoppen, werkt hij vanaf heden alleen nog tegen uurtarief. Iedere keer als er weer duizend euro richting Wim, Harry of derden verdween, vreesde ik dat het geld in een bodemloze put verdween, maar dat kon me niet veel schelen. Ik had eerder namelijk een 911S gehad en deze auto weer verkocht en daar had ik zoveel spijt van gekregen, dat ik zeker wist dat ik dit exemplaar niet snel van de hand zou doen. Maar het geluk was met mij, want de prijzen van de 911 S uit 1967 stegen ongeveer navenant.Echter: ik heb altijd maar een reden gehad om een 911 weer te verkopen en dat is wanneer ik een mooiere, meer bijzondere, leukere auto kan terugkopen. Het kan helaas zomaar gebeuren dat een dezer dagen die mogelijkheid zich voordoet. En dat betekent weer dat ik maar heel kort kan genieten van deze super-911 met zijn schreeuwende motorblok. Ergens hoop ik dat het niet doorgaat…
Alleen de revisie van het motorblok kostte al meer dan 20.000 euro
Eén reactie
Dag Erik,
Prachtig werk hoor en ik snap dat je niet alles op kunt schrijven. De velgen en wielen lijken mij ook een verhaal apart. Misschien zien we nog een stuk van je in RS magazine? De ruitenwissers ontbreken nog, maar een kniesoor die daar een punt van maakt. Enfin, ik zie graag uit naar méér over deze schitterende 911S! Succes ermee!
Groet,
Edward