Wordt dit dan wel de Porsche die ik nooit weg had moeten doen?

Op 64 hebben we de rubriek “Dat was de Porsche die je nooit had mogen weg doen” waarin voormalig eigenaren vertellen waarom ze die bepaalde auto zijn gaan missen en er eigenlijk spijt is ontstaan.

• 

• 

Persoonlijk heb ik dat niet. Van al mijn Porsches heb ik bijzonder veel plezier gehad, maar als het tijd was om afscheid te nemen, dan had ik daar een reden voor en deed ik dat zonder enige spijt.

Mijn eerste eigen Porsche

• 

• 

• 

• 

Bovenstaande 964 was mijn allereerste Porsche. Wat was ik trots op die auto. Eindelijk een Porsche, een jongensdroom die waarheid werd. Ik had een lijstje opgesteld van 964’s die te koop werden aangeboden en die mij wel aantrokken. Daar zette ik dan weer plussen en minnen bij en zo bleven er uiteindelijk drie over om te bekijken. Een zwarte, een blauwe en deze Amethyst. Aangekomen bij de zwarte stond zij met half lege banden halverwege een volle showroom en was rijden dan ook niet mogelijk. “Komt u een andere keer maar terug”. Ja, doei. De blauwe was schitterend, maar om de een of andere reden sprong er bij de proefrit geen vonk over. Daarbij bleek de kilometerstand fors hoger dan geadverteerd omdat er een nieuwe kilometerteller in was gegaan. Stond overigens wel netjes in het onderhoudsboekje, maar het was netter geweest als dit ook in de advertentie had gestaan. Had een flinke rit gescheeld.

De Amethyst was het wel. Ik vond de kleur schitterend en werd enthousiast van het rijden. Enige minpuntje was de paarse kap, maar die was zo vaal geworden dat er toch een vervanging moest plaatsvinden.

• 

• 

• 

• 

Later bleek dat het hele interieur paars was geweest. Ik had in alle documentatie van de auto ook een oud taxatierapport met foto’s gevonden. Smaken verschillen, maar ik was blij dat een van de voorgaande eigenaren had besloten het interieur te vervangen voor een zwart leder interieur. De onderste rand van het dashboard was zwart gespoten. Dat zag je als de asbak verwijderd was. Maar dit deed geen afbreuk aan de auto hoor. Was allemaal heel netjes, met stoelen en achterbankjes van een Turbo en verder genieten van het geluid van de zescilinder luchtgekoelde boxer. De kap werd vervangen door een nieuw, zwart exemplaar en ik voelde me helemaal het baasje. Mijn 964 heb ik een aantal jaren intensief gebruikt. Onder andere ieder jaar in september een rit door de bergen met vrienden die ook een cabrio rijden. Een week lang sturen. Overigens doen we dit nog steeds, maar dat terzijde. De 964 begon steeds vaker kuren te vertonen. Zo erg dat zij door diezelfde cabriovrienden tot “plakbandporsche” werd gedoopt. Van je vrienden moet je het tenslotte hebben nietwaar?

• 

• 

• 

Nu was het eerlijk gezegd wel zo dat ik tijdens iedere rit wel een of zelfs meerdere malen een garage moest bezoeken. Er moest duidelijk meer gebeuren dan alleen het noodzakelijke onderhoud. Nadat ik op een rijtje had laten zetten wat er allemaal aan moest gebeuren om haar in een technisch perfecte conditie te krijgen, besloot ik om haar te verkopen. Was deze 964 het bedrag waard om opgeknapt te worden? Waarschijnlijk wel, maar na lang wikken en wegen nam ik toch dat besluit. Er was al heel snel interesse. Met de geïnteresseerde koper doorgenomen wat er allemaal moest gebeuren aan de 964. Dezelfde avond kwam hij kijken met een Porsche-specialist en nam hij haar gelijk mee. Opeens was ik Porscheloos. Misschien viel het de nieuwe eigenaar toch tegen, want een paar weken later stond de 964 te koop bij Wolbert. Inmiddels is zij geëxporteerd.

Het kriebelt

Goed. Je hebt een supertoffe BMW zescilinder voor dagelijks gebruik, en voor je vrije tijd een Ducati. Wat wil je nog meer? Nou…..wat dacht je van een Porsche? Het kriebelt en na een maand of vijf zat ik weer op internet te kijken of er misschien Porsches binnen mijn budget aangeboden werden. Ik had al besloten dat het een jongere en moderne Porsche moest worden. Vooral tijdens de ritten in de bergen wordt er best veel van de auto gevraagd. De Boxster kwam zo onder mijn aandacht. Er werd een zwarte 987 aangeboden, met lage kilometerstand in nieuwstaat, en ook nog eens bij een bekend bedrijf in de “Porschewereld”. Afspraak voor een proefrit was snel gemaakt. Ik kan daar kort over zijn. Die zwarte Boxster 987 werd de mijne.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Hierboven enige foto’s uit de advertentie waarin de Boxster werd aangeprezen. Is het geen plaatje?

Voor een mooier geluid te heb ik er een Cargraphic sportuitlaat onder laten zetten. Ook heb ik een verlagingsset laten monteren. Auto was voor mij helemaal af zo. In de 2,5 jaar dat ik de Boxster heb gehad, heb ik er aardig wat kilometers mee gereden. Door weer en wind en in binnen- en buitenland. En mensen, zonder enig defect. Dat was genieten voor mij natuurlijk.

• 

• 

• 

• 

• 

Ik had veel plezier van mijn Boxster, en toch was ik weer aan het zoeken op het wereldwijde web. Nou doe ik dat wel vaker, heel vaak, wekelijks eigenlijk, maar dit is anders. In plaats van gewoon lekker rondkijken wat voor moois er allemaal wordt aangeboden, ga je dan gericht zoeken. Ken je dat? En nota bene, bij het bedrijf waar ik mijn Boxster had gekocht, zag ik haar opvolger.

En ook van deze opvolger heb ik afbeeldingen uit de advertentie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een 997 4S Cabrio met handgeschakelde bak. Een mooie spierwitte uitvoering zoals je ziet. Een uitvoering zoals ik zelf ook zou hebben samengesteld, dus werd er onderhandeld en zo werd de Boxster ingeruild op deze 997.

• 

• 

Mensen, wat was ik blij met deze auto. Uiteraard werd ook met haar ieder jaar in september de cabriorit gereden. Wat een vermogen en koppel, dat was een heel verschil op de bochtige bergwegen.

Ook thuis pakte ik regelmatig de 997 en de liefde werd er met iedere kilometer sterker op. Niet alleen mooi, maar ze reed ook erg goed. Ik kon me niet voorstellen dat ik deze 911 weg zou doen. Dit was haar; de Porsche die ik nooit wegdoe…..

Omdat ik haar toch niet weg zou doen heb ik eindelijk die vergeelde steenslagfolie laten vervangen door nieuwe. Ik wilde graag zwarte steenslagfolie. Dat was wel even zoeken, maar via via is de zwarte folie toch gevonden. Het bleek dat niet iedereen dat een verbetering vond, maar wie betaalt bepaalt zeg ik altijd maar en ik vond het mooi.

• 

• 

Kwam dat uit de lucht vallen? Jein, zoals onze Oosterburen zeggen; ja en nee. Een maandje of vier daarvoor heb ik mijn maat Marcel geholpen met de zoektocht naar een 991 4S Cabrio. En de zoektocht vind ik zelf super! Ook, of misschien wel vooral, als het niet voor jezelf is. Maar goed, als we niet samen zaten te kijken dan stuurde ik hem wel mogelijke kandidaten via mail, app of ouderwets bellen. Mevrouw Marcel zal ik haar maar even noemen, was niet altijd even blij met me, maar gelukkig praat ze inmiddels weer met me en rijdt ze graag met Marcel in zijn zwarte 991 4S Cabrio. Eind goed al goed, zou je zeggen.

Maar niets is minder waar. Nu vond Marcel het tijd om mij te bestoken met allerlei 991’s die wel geschikt waren voor mij, volgens hem. Er zat er geen een bij waarbij een vonk oversloeg. Toen dacht ik, voor dat bedrag een late 997, dan heb je misschien een dikke. En ja hoor, een Turbo S. Dat had ik niet verwacht. Een mailtje kan nooit kwaad dacht ik, dus meer informatie opgevraagd. Origineel Nederlands auto, met Porsche Approved garantie, altijd bij Porsche Centra in onderhoud. De leverende dealer en de dealer waar de laatste tijd het onderhoud was gepleegd kenden de auto. Helaas kwamen het bedrag dat ik moest bijbetalen niet overeen met mijn gedachte zal ik maar zeggen. Het autobedrijf verkocht de auto voor een cliënt, die haalde wat van de vraagprijs, het bedrijf deed iets bij de 997 en toen waren we er theoretisch uit. We hadden de auto’s echter nog niet echt gezien, dus op voorwaarde dat de Turbo S aan mijn verwachtingen voldeed en de 4S aan die van hem, ben ik richting zuid-Nederland getogen.

Ik had niet eerder in een Turbo S gereden en als de motor goed op temperatuur is en je hebt de ruimte; wat gaat dat van haar plek zeg. Met het gebulder van de turbo’s, die bij fors accelereren flink blazen, en de versnelling die optreedt, weet je niet wat er gebeurt. Dus……ging ik van huis met een witte 997 4S Cabrio en kwam ik terug met een zwarte 997 Turbo S Cabrio.

Twee verschillende auto’s natuurlijk, 997.1 versus 997.2, meer vermogen, groter koppel, vier jaar jonger, maar in dit geval is het grootste verschil wel de handgeschakelde bak in de 4S en de PDK in de Turbo S.

• 

• 

Bij mijn vorige 911 was een van de redenen dat ik voor haar koos de handgeschakelde versnellingsbak, niet dat ik nou zo nodig vond dat een 911 een handgeschakelde bak moet hebben, maar meer omdat de enige 997 automaat waarin ik een keer in had gestuurd was voorzien van een Tiptronic. Dat heeft niet echt een positieve indruk op mij gemaakt. Ik vond de bak te traag reageren, zowel handmatig als in automaat. Is mijn mening hè mensen. Er zijn legio Porscherijders die er dik tevreden mee zijn en die hebben het echt niet allemaal fout. Ik vond het in ieder geval niet prettig.

Mijn ervaringen met de PDK waren echter heel anders. Reactie is razendsnel, automatisch maar ook met de flippers, die je overigens zelden hoeft te bedienen. Ik heb het geluk gehad dat ik zakelijk een 1,5 jaar en ongeveer 55.000 km in een Panamera 2.9 Hybrid heb kunnen rijden. In die tijd heb ik de PDK goed leren kennen en waarderen. Omdat ook de Panamera onderdeel uitmaakt van mijn Porsche historie, hieronder ook wat beelden van deze Porsche.

• 

• 

• 

Terug naar mijn huidige Porsche.

• 

• 

Deze 997 is nu iets meer dan een jaar in mijn bezit. In dat jaar heb ik er ongeveer 21.000 km mee afgelegd in en door verschillende landen van Europa en over snelwegen, provinciale wegen en bergpassen. Op alle wegen voelt ze zich thuis. Toegegeven, ze is niet echt lichtvoetig zoals bijvoorbeeld een Boxster, maar door 4WD en het enorme koppel rijdt je op bergpassen toch in de voorste linies. En op dat soort wegen ben ik erg onder de indruk geraakt van de PDK. Flipperen kan, en mag, maar is ook in de bergen zelden nodig. Gas pedaal los of rem aantikken en PDK schakelt terug, rem steviger intrappen, twee of meer verzetten terug. Gaat een spelletje worden en opeens krijg je dat aardig onder de knie en probeer je zo min mogelijk te flipperen.

Op de Autobahn ontpopt de Turbo S zich echt als een Supercar. Het blok levert 530 PK en het koppel bedraagt een niet misselijke 700 Nm. Trap je het gaspedaal in de Sport of SportPlus stand diep of volledig in dan is de versnelling ongelooflijk, en het geluid als een onweersbui. Om kippenvel van te krijgen. Het mooie van dit alles is dat alleen kenners dit herkennen. Voor veel mensen is dit een Porsche 911, en die zie je wel vaker rijden. Dit komt ook door het feit dat de Turbo S bij normaal dagelijks gebruik helemaal niet zoveel geluid produceert. Het geluid van mijn 4S en zeker de 964, was luider en mooier. Niet echt een heel opvallende auto dus. Prima, daar zijn andere modellen en merken voor. Ik vind haar niet opvallend, maar wel mooi, dus hier nog wat plaatjes.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

De oplettende kijker heeft ongetwijfeld gezien dat er soms zwarte velgen en soms zilverkleurige velgen onder zitten. De zwarte velgen zijn de zomerwielen en de zilverkleurige dus de winterwielen. 64-collega Alain vindt die zwarte velgen maar niets en opperde ooit om een rondvraag te doen wat men nu het mooiste vindt, waarvoor hij onderstaande collage heeft gemaakt.

• 

Ik begon dit verhaal dat het hebben van mijn eigen Porsche een jongensdroom was. In mijn mooiste dromen had ik nooit durven dromen dat ik meerdere Porsches zou rijden en vooral dat ik een 911 Turbo, laat staan een Turbo S zou mogen hebben. In eerste instantie bedoelt om te rijden, dat stel ik voorop, maar ik ben er heel happy mee en ze wordt dan ook gekoesterd. Goed onderhoud, technisch en optisch en een eigen plek aan huis:

• 

• 

Zoals gezegd ben ik weg van mijn huidige Porsche, dus ook mijn laatste die op de omslag pronkt, wordt niet de Porsche die ik nooit weg had moeten doen. Het is wel de Porsche waar ik vaak aan terugdenk. Dus is zij nu de jouwe? Zorg er dan allereerst goed voor, en vraag of ze nog een keer met mij wil daten…..Met jouw welnemen natuurlijk.

• 

Overigens zou ik het ook heel leuk vinden om met de eigenaren van de 964, Boxster of Panamera in contact te komen.

Tenslotte……wat houdt je tegen om jouw verhaal te doen in “Dat was de Porsche die je nooit weg had moeten doen”? Ik help je er graag mee.