Holy Porsche grail niet verkocht, maar wat nu?
Inmiddels heeft iedereen het beruchte “RM Sotheby’s filmpje” wel gezien, en al dan niet een mening over wat er is gebeurd. Maar wat is er nu echt gebeurd? Wij zijn gaan praten met mensen die “live” bij deze RM Sotheby’s Type 64 veiling aanwezig waren. Mensen die echt in de zaal zaten. Ik heb zelfs gesproken met iemand die zou gaan bieden op deze unieke Type 64. Ook hebben we een (privé) video-opname van de veilig die nog maar weinige tot op heden hebben gezien.
Even snel terug naar de inmiddels beruchte RM veiling. En voor dat er nu weer mensen roepen “het lag aan de veilingmeester”, zeg ik: luister even goed naar wat er in dit filmpje te horen is.
Laten we er geen heel lang of moeilijk verhaal van maken. De Nederlandse veiligingmeester Maarten ten Holder zegt duidelijk thirteen, fourteen, fifteen million dollar (dertien, veertien, vijftien miljoen dollar). Ook dit is inmiddels door meerdere partijen die in de zaal aanwezig waren bevestigd. Dat de veilingmeester niet (meteen) zag wat er op het bord/display staat is logisch. Hij concentreerde zich op de volle zaal en de biedingen. Dat is de reden waarom hij pas bij het bod 17 miljoen dollar het zelf opmerkte en corrigeerde. Vergeet niet dat er een heel team bij veilinghuis RM Sotheby’s bij veilingen aanwezig en medeverantwoordelijk is.
Geen reactie
Het blijft gissen waarom er uit dit team geen reactie kwam en niemand reageerde op de “mistakes”. Wat zeker een factor zal hebben gespeeld is dat degene die normaal altijd de “controle” doet (wat er is geboden en wat er op het bord staat) niet aanwezig was bij deze veiling. Dat er intern bij RM Sotheby’s consequenties aan vast zullen zitten is wel aannemelijk. Ik hoop alleen dat ze niet het afschuiven op de persoon die “alleen” maar de getallen in typte.
Commotie in de veiling zaal, ongeloof, mensen liepen weg, lachte, maakten selfies en joelde
“En hoe nu verder”, hoor ik je bijna denken. RM Sotheby’s zit hier echt vreselijk mee in hun maag. Reputatieschade, inboeten in geloofwaardigheid en een eventuele forse claim van de verkoper is niet onwaarschijnlijk. Tenslotte is er een contract getekend door beide partijen. Potentiële kopers in de zaal en aan de telefoon boden niet vanwege de verwarring en de enorme verschillen tussen wat er in de zaal werd geboden en wat er op het bord stond.
In een gesprek met een van deze bieders vertelde hij mij: “Ik heb mijn hand niet opgestoken! Ik hoor dertien en zie dertig op het bord. Dat is zeventien miljoen verschil. En bij zeventig was het verschil nog veel groter. En veel erger was: het momentum was weg, en zo ook de interesse. Vanaf nu zal het altijd de auto zijn van ’70 miljoen dollar, Oh nee sorry van 17 miljoen dollar’ . Er zit nu toch een ‘smetje’ op deze uniek Type 64.”
Maar wat nu?
Bij RM Sotheby’s bleef het opmerkelijk lang stil. Pas later kwam het veilinghuis met een verklaring. De bedragen waren verkeerd verstaan. Ook verklaarden ze: “Het was zeker geen grap, maar een misverstand.”
Achter de schermen ..
Inmiddels weet ik dat RM Sotheby’s druk bezig is achter de schermen te achterhalen wie buiten de bij hen bekende eventuele kopers nog meer serieus geïnteresseerd waren. Diverse partijen zijn al benaderd door RM Sotheby’s om te kijken of ze in gesprek kunnen komen en een deal kunnen rond krijgen. Dit zal zeker nog tijd in gaan beslag nemen. Veel potentiële kopers zullen eerst afstand nemen van een koop en er echt nog diep en lang over willen nadenken of ze überhaupt nog deze auto willen bezitten. Als je nu denkt: dit is mijn kans… Veel goedkoper zal deze holy grail van de Porsche-wereld niet worden. Daarvoor is deze wagen te uniek en te zeldzaam. Ik vermoed dat als RM Sotheby’s een deal kan rondmaken met iemand, het verkoopbedrag sowieso begint met een 2. Time will tell…
